در طبیعت ارتباط متقابل و حیاتی بین زنبور عسل و گل وجود دارد و ادامه حیات هر یک از این دو بدون دیگری غیر ممکن است، بنابراین شایسته است زنبورداران و کشاورزان نیز به تبعیت از این ارتباط خدادادی بین زنبور و گیاه درس بگیرند و با ایجاد ارتباط بین خود، از فرصت استفاده کنند و یک همزیستی مسالمت‌آمیز را که صلاح هر دو آنهاست آغاز کنند و این موضوع یکی از عمده‌ترین مشکلات زنبورداران است.

یکی از زنبورداران خبره کشورمان در رابطه با کوچ زنبور عسل و عکس‌العمل بعضی از کشاورزان عزیز کشورمان در این رابطه چنین می‌گوید: در کشورهای دنیا به زنبوردار سوبسید می‌دهند زیرا کمکی که زنبوردار به امر کشاورزی می‌کند هیچ قشر دیگری نمی‌تواند انجام بدهد. در کشورهایی مانند آمریکا برای مستقر کردن هر کندو در مزرعه، زارع و باغدار ۲۷ دلار به زنبوردار اجاره می‌دهد و یا در ژاپن با شربت یا شیرینی از ورود زنبوردار پذیرایی و استقبال می‌کنند، اما در ایران باید با خواهش و تمنا از باغدار، باغ اجاره کنیم و در صورت عدم هماهنگی قبلی با چوب پذیرایی می‌شویم تنها به این دلیل که چرا بدون اجازه زنبور آورده‌اید و مزاحم این منطقه شده‌اید. دولت باید کشاورزان را در این زمینه آگاه کند تا باغدار دریابد زنبور عسل چه فوایدی برایشان دارد.

کوچ دادن کندوهای زنبور عسل

حمایت از زنبورداران کوچنده از مهم‌ترین مشکلات زنبورداران است. البته نباید نقش حمایت معاونت امور دام وزارت جهاد کشاورزی را در این رابطه نادیده گرفت. این معاونت با صدور مجوز کوچ در نهایت زنبورداران را زیر چتر حمایتی خود در می‌آورد تا از حمایت معاونت امور دام هر منطقه برخوردار بوده و به هنگام کوچ مواجه با تنش‌هایی در مناطق مختلف نگردند، ولی متاسفانه هنوز هم این تنش‌ها و درگیری‌ها وجود دارد که امید است با ارائه آموزش‌های لازم روز به روز شاهد ارتباط متقابل و صمیمی بین کشاورزان و زنبورداران عزیز کشورمان باشیم و موانع کوچ برای همیشه از جلوی پای زنبورداران عزیزمان برداشته شود.

به امید روزی که کمک به زنبورداران که از مهم‌ترین راهکارهای دولت برای توسعه کشاورزی است سرلوحه برنامه‌های بخش زنبور عسل وزارت جهاد کشاورزی قرار گیرد و وزیر محترم جهاد کشاورزی هم توجه خویش را به رونق بخشیدن به این صنعت مهم و اشتغال‌زا بیش از پیش معطوف نماید.

(مرتضی علی آقایی نراقی)