سلام زنبور عسل‌ جان! خوبی؟ نمی‌دانم الآن مشغول چه کاری هستی؛ از ملکه مواظبت می‌کنی‌ یا شهد گل‌ها را برای ساخت عسل می‌مکی یا شاید مسئول تهویه‌ی هوا هستی و با حرکت بال‌هایت مانند پنکه، هوا را خنک می‌کنی.

اگر این کار را می‌کنی، واقعاً از تو ممنونم، چون هوای امسال خیلی گرم بود. البته می‌گویند در زمستان هم بال‌هایت را طوری به هم می‌زنی که حرارت تولید ‌شود و ما گرم شویم. به‌خاطر این کار هم از تو ممنونم.

نمی‌دانم چه نوع زنبور‌ عسلی هستی؛ کارگر یا سرباز؟ نکند ملکه باشی؛‌‌ همان ملکه‌ای که وقتی می‌خواهید خانه‌ی جدیدتان را بسازید، اولین کسی است که روی درخت می‌نشیند یا اگر اشتباهی وارد کندوی دیگری شود، پاسداران کندو محاصره‌اش می‌کنند تا بعد از ۲۴ ساعت یا بیش‌تر جان بدهد.

البته این برای احترامی است که برای زنبور ملکه قائل‌اند، چون اگر بقیه‌ی زنبورها به اشتباه وارد کندو شوند، بلافاصله به قتل می‌رسند. نکند مأمور سم‌پاشی باشی‌،‌ همان که اسید فورمیک می‌سازد و روی عسل‌ها می‌ریزد تا فاسد نشوند.

خوش‌ به حال تو! چون گل‌های رنگارنگ را با نور ماورای بنفش می‌بینی. تو شهدها‌ و گرده‌ی گل‌ها را می‌گیری و در گرده‌افشانی به ‌آن‌ها کمک می‌کنی.

گرده را از گیاهی به گیاه دیگر منتقل می‌کنی تا دانه تولید و گیاه جدیدی متولد شود. این یعنی تو قدرشناسی!

از تو متشکرم که به‌خاطر ۴۰۰ گرم عسل دو برابر محیط کره‌ی زمین را می‌گردی.

می‌خواستم به‌خاطر‌‌ روزی که مرا نیش زدی از تو گله کنم، اما انگار فقط باید از تو تعریف کرد، چون نیشت هم برای بعضی بیماری‌ها مثل رماتیسم مفصلی و نقرس مفید است!

منابع:

قرآن و طبیعت، نوشته‌ی عبدالکریم بی‌آزار شیرازی

زنبور عسل، نوشته‌ی اوته فور، ترجمه‌ی آرزو فولادی، انتشارات راستی نو

زنبور عسل، نوشته‌ی طاهره بهادران، انتشارت دلهام

مرضیه اعتباری